Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΑΡΕΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΑΡΕΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012
Ψάρεμα Μουρμούρας
Η μουρμούρα είναι το πιο συχνό « καθαρό » ψάρι για όσους συνηθίζουν να ψαρεύουν τις καλοκαιρινές νύχτες στις μεγάλες αμμώδεις παραλίες της χώρας μας. Η πιο συνηθισμένη συνάντηση γίνεται για τους περισσότερους με ψάρια 200 - 300 γραμμαρίων, όμως όσοι έχουν τύχη και υπομονή δεν είναι λίγες οι φόρες που θα συναντήσουν το πραγματικό τρόπαιο που δεν είναι άλλο από ψάρια που φτάνουν τα 800 γραμμάρια και πιο σπάνια ακόμα και το κιλό.
Αυτό που κάνει το ψάρεμα της ενδιαφέρον εκτός από την νοστιμιά της είναι η πονηρία και η επιφυλακτικότητα που την χαρακτηρίζει, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα άτομα του είδους.
Στην αναζήτηση της τροφής της κινείται κοπαδιαστά γι αυτό δεν είναι λίγες οι φορές που μετά από ώρες αναμονής μπορεί να χτυπήσουν ταυτόχρονα σε όλα μας τα εργαλεία ταυτόχρονα .
Τεχνικές ψαρέματος
Η καλυτερη εποχη για το ψαρεμα της μουρμουρας ειναι το καλοκαιρι.
Τις ζεστες και ηρεμες καλόκαιρινες νυχτες πλησιαζει συνηθως κοπαδιαστα στις αμμωδεις ακτες για να τραφει και αυτες ειναι και οι ιδανικοτερες ωρες για το ψαρεμα της.
Για το ψαρεμα της, το casting με ελαφρια εργαλεια η αλλιως beach ledgering, τις περισσοτερες φορες ειναι μονοδρομος και αυτο γιατι τοσο οι αποστασεις οσο και τα πολυ μικρα σχετικα βαθη που κινειται για να τραφει δε δινουν τη δυνατοτητα για τη χρηση αλλων τεχνικων.
Η αρματωσιες που μπορουμε να χρησιμοποιησουμε, ειναι η το μονοαγκιστρο με παραμαλο μηκους ενος μετρου απο 20αρα fluorocarbon πετονια και περαστο μολυβι ¨ελια ¨ 40 - 60 γραμμαριων ( σκιτσο 1 ), η το γνωστο διπλαρακι με τη μονη διαφορα πως το δευτερο παραμαλο θα πρεπει να εχει μεγαλυτερο μηκος απο το συνηθισμενο για να σερνει στον βυθο σε αρκετη αποσταση απο το βαριδι ( σκιτσο 2 )..
Στο ψαρεμα της μουρμουρας χρησιμοποιουμε συνηθως δυο η τρια καλαμια για να μπορεσουμε να ψαρευουμε σε διαφορετικες αποστασεις απο την ακτη μεχρι να εντοπισουμε τη ζωνη που κινουνται τα ψαρια.
Το καλαμι πρεπει να ειναι παραβολικο με action 60 εως 100 γραμμαρια και πολυ μεγαλη ευαισθησια στη μυτη. Η μυτη του μουρμουροκαλαμου ειναι κατασκευασμενη απο carbon η fiber glass, και οι περισσοτερες εταιρειες δινουν τη δυνατοτητα σε αλλαγη αναλογα με την σκληροτητα που επιθυμουμε, ενω το μηκος του καλαμιου κειμενεται απο 4 εως 4,30 μετρα.
Ο μηχανισμος που θα επιλεξουμε πρεπει να εχει σχεση περιστροφης 4,6 : 1 εως 6,2: 1 να εχει κωνικη μπομπινα με χωριτικοτητα 200-300 μετρα σε 25αρα πετονια και τελος πανω απο τρια ρουλεμαν.
Απαραιτητη στο ψαρεμα της μουρμουρας ειναι και μια βαση τριων θεσεων για τα καλαμια μας ενω τα φωσφορουχα sticks η οι οπτικοι ειδοποιητες θα βοηθησουν πολυ για τον εντοπισμο και του παραμικρου τσιμπηματος που ειναι και το χαρακτηριστικο της μουρμουρας.
Δολώματα
Τον σημαντικοτερο ρολο για το ψαρεμα της μουρμουρας εχει το δολωμα.
Η μουρμουρα ειναι απο τα πιο ¨δυστροπα¨ και πιο επιφυλαχτικα ψαρια, και το δολωμα ειναι αυτο που θα πρεπει να τις δελεασει τοσο οσο χρειαζεται για να φτασει κοντα στο αγκιστρι μας.
Για το ψαρεμα της μουρμουρας τα καλυτερα δολωματα που μπορουμε να επιλεξουμε ειναι τα σκουλικια.
Το μουρμουροσκουλικο, το μαυρο, ο αμερικανος, το κοκκινο ακομα και το πιο συνηθισμενο δολωμα , ο ακροβατης ειναι τα συχνοτερα σε χρηση, αναλογα με τον τοπο και τις προτιμησεις των ψαριων σε καθε περιπτωση.
Στο ψαρεμα της μουρμουρας χρησιμοποιουμε συνηθως δυο η τρια καλαμια για να μπορεσουμε να ψαρευουμε σε διαφορετικες αποστασεις απο την ακτη μεχρι να εντοπισουμε τη ζωνη που κινουνται τα ψαρια.
Το καλαμι πρεπει να ειναι παραβολικο με action 60 εως 100 γραμμαρια και πολυ μεγαλη ευαισθησια στη μυτη. Η μυτη του μουρμουροκαλαμου ειναι κατασκευασμενη απο carbon η fiber glass, και οι περισσοτερες εταιρειες δινουν τη δυνατοτητα σε αλλαγη αναλογα με την σκληροτητα που επιθυμουμε, ενω το μηκος του καλαμιου κειμενεται απο 4 εως 4,30 μετρα.
Ο μηχανισμος που θα επιλεξουμε πρεπει να εχει σχεση περιστροφης 4,6 : 1 εως 6,2: 1 να εχει κωνικη μπομπινα με χωριτικοτητα 200-300 μετρα σε 25αρα πετονια και τελος πανω απο τρια ρουλεμαν.
Απαραιτητη στο ψαρεμα της μουρμουρας ειναι και μια βαση τριων θεσεων για τα καλαμια μας ενω τα φωσφορουχα sticks η οι οπτικοι ειδοποιητες θα βοηθησουν πολυ για τον εντοπισμο και του παραμικρου τσιμπηματος που ειναι και το χαρακτηριστικο της μουρμουρας.
Δολώματα
Τον σημαντικοτερο ρολο για το ψαρεμα της μουρμουρας εχει το δολωμα.
Η μουρμουρα ειναι απο τα πιο ¨δυστροπα¨ και πιο επιφυλαχτικα ψαρια, και το δολωμα ειναι αυτο που θα πρεπει να τις δελεασει τοσο οσο χρειαζεται για να φτασει κοντα στο αγκιστρι μας.
Για το ψαρεμα της μουρμουρας τα καλυτερα δολωματα που μπορουμε να επιλεξουμε ειναι τα σκουλικια.
Το μουρμουροσκουλικο, το μαυρο, ο αμερικανος, το κοκκινο ακομα και το πιο συνηθισμενο δολωμα , ο ακροβατης ειναι τα συχνοτερα σε χρηση, αναλογα με τον τοπο και τις προτιμησεις των ψαριων σε καθε περιπτωση.
Τα περισσοτερα απο τα σκουλικια με εξαιρεση ισως το μουρμουροσκουλικο και τον ακροβατη, ειναι καλυτερο να δολωνονται ολοκληρα με τη χρηση της γνωστης βελονας και σε καθε ψαρευτικη εξορμηση θα πρεπει να εχουμε μαζι περισσοτερες απο δυο επιλογες γιατι η ορεξη των ψαριων ποικιλει απο βραδια σε βραδια.
πηγη fisihng mania
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012
Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΡΧΑΡΙΑ ΜΕ ΚΑΛΑΜΙ
Ο Γουέιν Κόλμπεν και ο Γκράεμ Πούλεν βγήκαν για ψάρεμα στα ανοιχτά της Κορνουάλης και δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν είδαν στην επιφάνεια της θάλασσας έναν τεράστιο καρχαρία. Είχε μήκος τρία μέτρα και βάρος 250 κιλά.
Για περίπου μία ώρα με τον καρχαρία προκειμένου να τον κουράσουν και να τον βάλουν στο μικρό αλιευτικό σκάφος.
ΠΗΓΗ periergaa.blogspot
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Τρίτη 3 Απριλίου 2012
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
ΨΑΡΕΜΑ ΧΤΑΠΟΔΙΟΥ
Τα χταπόδια στη Μεσόγειο εμφανίζονται κυρίως το μήνα Σεπτέμβριο και έτσι οι πιθανότητες να πιάσουμε πολλά είναι μεγάλες. Σε πολύ μικρά βάθη μπορούμε να πιάσουμε και μεγάλα, από 5 κιλά και άνω. Αυτό κρατάει όλους τους χειμωνιάτικους μήνες.
Ο πιο δημοφιλής τρόπος για την αρπαγή των χταποδιών είναι με τη σαλαγκιά από βάρκα . Κύριο όπλο είναι το άσπρο πανί ή καλύτερα η άσπρη σακούλα. Τη σακούλα θα την κόψουμε λωρίδες και θα την κρεμάσουμε πάνω από τη σαλαγκιά. Με το ανεβοκατέβασμα που κάνουμε, αυτή προσελκύει το χταπόδι το οποίο ορμάει και πιάνεται πάνω σε αυτήν. Με αργές και σταθερές κινήσεις, χωρίς να αφήσουμε μπόσικα, το ανεβάζουμε στο σκάφος.
Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ένα καρούλι από πετονιά μεγάλης διαμέτρου, κατά προτίμηση 100 χιλιοστά, ώστε να μπορούμε να ανεβάζουμε μεγάλα, χωρίς να κόβονται τα χέρια μας. Μια ή δύο σαλαγκιές του εμπορίου που κατα προτίμηση να είναι άσπρου χρώματος. Αν δεν βρούμε, τότε με ένα spray μπορούμε εύκολα να την χρωματίσουμε. Αυτά είναι τα κύρια υλικά μας και μαζί με το άσπρο πανί ή την άσπρη σακούλα μπορούμε να πιάσουμε αρκετά. Οι ιδανικότερες συνθήκες για το ψάρεμά του είναι αυτές που έχουμε ως σύμμαχο ένα ελαφρύ αεράκι. Η βάρκα ή σκάφος αρόδου και έτσι όπως παρασύρεται από τον καιρό οι πιθανότητες για την αρπαγή τους είναι μεγάλη.
Το χταπόδι δύσκολα πεθαίνει, οπότε όταν το ανεβάσουμε στο σκάφος θα πρέπει προσεκτικά να του γυρίσουμε την κουκούλα ανάποδα, προσέχοντας μην φάμε δαγκωνιά.
Κολπάδα είναι μια παραδοσιακή τεχνική ψαρέματος του χταποδιού και πολύ αποδοτική.
Εργαλεία: μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε νήμα ή πετονιά 90-100 χιλιοστών. Στο κάτω μέρος της πετονιάς ή του νήματος θα κάνουμε μια απλή θηλιά, όπου θα περάσουμε το βαρίδι μας, βάρους αναλόγως του βάθους. ( τουλάχιστο 200γρ ) Σε απόσταση από το βαρίδι 30 εκ. θα κρεμάσουμε ένα ψαράκι είτε με θηλιά είτε με τη βοήθεια λεπτού σύρματος. Το ψάρι μπορεί να είναι γύλος ή σπάρος. Στην περίπτωση που δεν έχουμε ψάρι, τότε μπορούμε εναλλακτικά να βάλουμε ένα πόδι κόκκορα ή κότας. Πρέπει να γνωρίζετε ότι και τα δύο είναι πολύ αποτελεσματικά για να ελκύσουν χταπόδι Σε απόσταση περίπου 20 εκ. από το ψάρι θα δέσουμε μια απλή μεγάλη σαλαγκιά χωρίς βαρίδι, χρησιμοποιώντας μικρό παράμαλλο (10 εκ.). Τέλος, ακριβώς πάνω από τη σαλαγκιά θα δέσουμε άσπρη σακούλα κομένη σε λωρίδες.
Με την κολπάδα ψαρεύουμε από το σκάφος και προσέχουμε πάντα όσο το δυνατό να αποφεύγουμε τα σκαλώματα. Καλό θα είναι να έχουμε μαζί μας εφεδρικές, σε περίπτωση που μας σκαλώσει η μία.
Ξύλινη χειροποίητη σαλαγκιά στην κολπάδα: πρόκειται για μια ιδιοκατασκευή σαλαγκιάς η οποία δείχνει να έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Κύριο πλεονέκτημά της είναι ότι δεν σκαλώνει στο βυθό, αφού έχει σχεδόν θετική πλευστότητα
Τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουμε δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κομμάτι ξύλου από σκούπα μήκους 8-10 εκατ. Θα χρειαστούμε επίσης 4 αγκίστρια μεγάλα, δυνατά, με τρύπα Νο.7/0 τουλάχιστον. Τέλος, θα χρειαστούμε πετονιά διαμέτρου τουλάχιστον 60 χιλιοστών, που θα τη χρησιμοποιήσουμε για τη φίμωση των αγκιστριών Ξυλόβιδες και άγκιστρο.
Κατασκευή: Θα βιδώσουμε τα 4 αγκίστρια περιμετρικά του ξύλου, χρησιμοποιώντας κατάλληλες ξυλόβιδες.
Ακολούθως, θα φιμώσουμε τα στελέχη των αγκιστριών μεταξύ τους σφιχτά, ώστε η σαλαγκιά μας να είναι ανθεκτική. Τέλος, στο πάνω μέρος του ξύλου θα τοποθετήσουμε ένα άγκιστρο που θα χρησιμοποιηθεί για το δέσιμο του παράμαλλου στη μάνα (βλέπε σχήμα).Καλό θα είναι, αφού τελειώσουμε την κατασκευή, να τη χρωματίσουμε με άσπρο χρώμα, τουλάχιστο τρία χέρια. Σαλαγκιές φτιάχνουμε 2 , που θα τις δέσουμε επάνω στη μάνα με παράμαλλα 60 χιλιοστών και μήκους 15 εκατοστών.
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012
ΨΑΡΕΜΑ ΤΟΝΟΥ
Για το ψάρεμα τόνου καλό είναι βγείτε πολύ νωρίς το πρωι
πριν ακόμη χαράξει για να είστε στο χώρο που
διαλέξατε να ψαρέψετε πριν από την ανατολή του ηλίου.
Τις περισσότερες μέρες ο τόνος τρώει πολύ νωρίς
και δεν εξαρτάται από τη μεταβολή του κύματος,
του καιρού ή την πρωινή παλίρροια. Μετά το χάραμα
είναι πιθανόν τα ψάρια να μη τρώνε άλλο όλη την μέρα.
Η "μαγική ώρα" είναι από το ηλιοβασίλεμα μέχρι μετά τη δύση του ηλίου
και ώρα που σκοτεινιάζει, οπότε πιάνονται και τα περισσότερα ψάρια.
Γνωρίζουμε όλοι ότι συνήθως η δύση του ήλιου είναι η καλύτερη στιγμή
για το τσίμπημα του τόνου.
Βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε περιττά πράγματα μέσα στη θάλασσα
γιατί μεγάλος αριθμός ψαριών χάνονται κατά την προσπάθεια
τους να μπουν κάτω από τη βάρκα πράγμα που κάνει σχεδόν πάντα
ο τόνος στα τελευταία στάδια της μάχης μαζί του. Αν υπάρχουν εμπόδια στο νερό
το πιθανότερο είναι να κόψετε το νήμα σας σε κάποιο από αυτά.
Να προσφέρετε στα ψάρια ότι δόλωμα επιθυμούν καλό είναι να αλλάζετε τα
τεχνητά που τραβάτε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας
αν δεν πάρετε τσιμπήματα, οπότε πρέπει να έχετε ένα σημαντικό απόθεμα
διαφόρων ειδών τεχνητά, για αλλαγή.
Το κόστος των τεχνητών μιας καλά εξοπλισμένης βάρκας, όπως είναι ταteasers,
τα αεροπλανάκια τα ψαράκια, τα spreadbars κλπ, σε σύγκριση με το κόστος
των αλιευτικών σας εργαλείων, του σκάφους και των καυσίμων, είναι πολύ χαμηλό. Συνεπώς, όσα περισσότερα τόσο καλύτερα και δεν μένουμε ποτέ χωρίς spread bars σε όλα τα μεγέθη και χρώματα, αεροπλανάκια σε όλα τα χρώματα, βυθιζόμενα ψαράκια μεγάλου μεγέθους, καθώς και από όλα τα βασικά είδη ψεύτικου δολώματος.
Αν δε είμαστε πολύ ανοιχτά στο πέλαγος ψάχνοντας για μεγάλους τόνους,
τα μονά δολώματα με φούντες σε ισχυρά παράμαλλα είναι καλύτερα,
θα πρέπει να ξεκινήσετε τη μέρα με καλαμάρια σε spread bars και να προχωρήσετε
σε μικρότερα καλαμάρια στη σειρά, εάν δεν υπάρξει πρωινή δράση. Τα ψάρια βρίσκουν κοπάδια το βράδυ ή την αυγή και επιτίθενται σε αυτά, αργότερα «βολεύονται» και με μοναχικά ψάρια.
Τραβάτε όσο το δυνατόν πιο πολλά καλάμια (τρία ή περισσότερα).
Ο Τόνος έχει συνηθίσει να επιτίθεται σε κοπάδια ψαριών,γιατί τις περισσότερες φορές καταναλώνει πιο πολλές θερμίδες από όσες είναι το γεύμα του. Πρέπει λοιπόν τα δολώματα πίσω από τη βάρκα σας να μιμούνται το κοπάδι για να τον προσελκύσετε.
Ψαρεύετε με νήματα διαφόρων έντονων χρωμάτων, άλλο για κάθε καλάμι
Τα διαφορετικά και τα έντονα χρώματα δίνουν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουμε
ποιο νήμα προέρχεται από ποιο καλάμι και αν έχουμε περισσότερα από ένα
ταυτόχρονα τσιμπήματα μπορούμε να τα χειριστούμε καλύτερα
Αλλάζετε ταχύτητα στη συρτή, γρήγορα για αρκετή ώρα, αργότερα στη
συνέχεια και πάλι γρήγορα.
Προσέξτε τα τεχνητά ήφυσικά δολώματα σας. Πρέπει να διατηρούνται καθαρά και χωρίς οσμές.
Τα ψάρια δε διακρίνουν καθαρά τα χρώματα ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ
Αν δεν μυρίζουν τα τεχνητά σας, αρωματίστε τα.
Τα ζωντανά καλαμάρια μυρίζουν καλαμάρι στον τόνο, τα οσφραίνεται και τους
επιτίθεται. Για να μιμηθείτε τη μυρωδιά, «τρίψτε» ένα νωπό καλαμάρι στο τεχνητό και στις
σαλαγκιές του. Θα αυξήσετε την πιθανότητα τσιμπήματος.
Αν ψαρεύετε με ζωντανό πιάνετε τα δολώματα σας με γάντια μιας χρήσεως.
Ακολουθήστε τα Δελφίνια και ψάξτε κάτω από αυτά Τα δελφίνια είναι από τα
πολύ έξυπνα, οι τόνοι το γνωρίζουν αυτό και τα ακολουθούν, για να τους
βρουν την τροφή τους η για να ψαρέψουν παρέα.
Αν συναντήσετε κοπάδι τόνων και δε μπορείτε να «βγείτε» μπροστά του,
μην αποθαρρυνθείτε. Τραβήξτε στο πλάι, αλλά όσο πιο μπροστά γίνεται στις γωνίες του κοπαδιού αν είναι δυνατόν.
Τα μεγάλα ψάρια βρίσκονται εκεί, τσιμπάνε βέβαια δυσκολότερα, αλλά αν τσιμπήσουν.
Προσοχή στο κοπάδι που «στρίβει».
Έχει αποδειχτεί ότι τότε ακριβώς, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για τσίμπημα, ετοιμαστείτε λοιπόν.
Αν ένα κοπάδι τρέχει με μεγάλη ταχύτητα (πάνω από 12 κόμβους), μη προσπαθήσετε να βγείτε μπροστά του, ξεχάστε το καλύτερα.
Το πιθανότερο είναι ότι στην περίπτωση αυτή το κοπάδι, πάει για ένα νέο πεδίο μικρόψαρων που έχει εντοπίσει κάπου και φεύγει από την περιοχή, οπότε αργά η γρήγορα θα «βουτήξει» στα βαθιά. Ψάξτε για άλλους τόνους που έμειναν πίσω, έχετε περισσότερες πιθανότητες για τσίμπημα έτσι..
Μην ακολουθείτε το πλήθος των υπολοιπων ψαράδων.
Όταν κάποια βάρκα καρφώσει ένα ψάρι, συνήθως όλοι το μαθαίνουν αμέσως,
πάνε στην περιοχή και αντί για ψάρεμα γίνεται χαμός. Αυτό είναι και ο καλύτερος
τρόπος για να πάνε οι τόνοι στα βαθιά νερά. Ξεχάστε το λοιπόν και πηγαίνετε αλλού.
Αντίθετα, μην αφήνετε περιοχή στην οποία είδατε μικρά ψάρια, όπως σαρδέλα, ρέγκα σαφρίδια η και υποψία ψαριών (γλάρους, δραστηριότητα μικρόψαρων κλπ), για να πάτε αλλού.
Τα ψάρια είναι εκεί που είσαστε, όχι εκεί που θα πάτε, είναι σίγουρο.
Αλλάξτε τεχνητά, διάταξη, χρώμα, μέγεθος, βάθος, ταχύτητα, αλλά μείνετε στην περιοχή.
Στο τέλος θα ανταμειφθείτε.
Διαλέξτε προσεκτικά τις ημέρες που θα βγείτε για ψάρεμα.
Έχει παρατηρηθεί , ότι τις νύχτες χωρίς φεγγάρι και όταν φυσάει ανατολικός αέρας,
τα τσιμπήματα είναι λιγότερα, διότι τα ψάρια πάνε στα βαθιά νερά.
Αντίθετα οι Βορειοδυτικοί και νοτιοδυτικοί άνεμοι καθώς και το φεγγαρόφωτο, κρατούν τα ψάρια πιο κοντά στην επιφάνεια.
Ψάξτε με τα κιάλια την περιοχή γύρω από το σκάφος και στις 360ο για γλάρους. Αν δεν βλέπετε πουλιά η δραστηριότητα μικρόψαρων η δεν βλέπετε κυματισμό χωρίς αέρα, το πιθανότερο είναι ότι δεν υπάρχει κοπάδι στην περιοχή. Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μεμονωμένοι τόνοι, αλλά κοπάδι που να ψαρεύει και να «τρέφεται» δεν υπάρχει κοντά.
Οι γλάροι, τρέφονται κυρίως από μικρόψαρα που «σπρώχνουν» οι μεγάλοι θηρευτές στην επιφάνεια. Αν δεν υπάρχουν γλάροι, σημαίνει ότι κάπου αλλού είναι απασχολημένοι, όχι εκεί που είσαστε εσείς.
Προσοχή στις κηλίδες που θα παρατηρήσετε στην επιφάνεια του νερού.
Μπορεί να μην είναι λάδια αλλά υπολείμματα μικρόψαρων από τόνους που τρέφονται κάπου κάτω από την επιφάνεια η ακόμη βαθύτερα. Ψάξτε με το βυθόμετρο σας και αν εντοπίσετε τα ψάρια κάντε jigging. Έχετε μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
Βάλτε μικρά κομμάτια φελιζόλ μέσα στα πλαστικά καλαμαράκια που τραβάτε σε σειρά.
Σκεφτείτε ότι έχετε 3-4 καλάμια στη θάλασσα και ξαφνικά παίρνετε τσίμπημα σε ένα από αυτά. Αν τα υπόλοιπα τεχνητά επιπλέουν δεν είναι απαραίτητο να τα ανεβάσετε στη βάρκα πριν αρχίσετε να παλεύετε το ψάρι. Ανεβάστε μόνο αυτά το νήμα των οποίων είναι κοντά στο καλάμι που πήρε τον τόνο. Η συμβουλή είναι πολύ σημαντική προπάντων αν ψαρεύετε μόνοι σας, γιατί τότε το μάζεμα των υπολοίπων καλαμιών πολλές φορές δίνει τη δυνατότητα στο ψάρι να διαφύγει.
Αν έχετε εντοπίσει τόνους στην περιοχή και δεν παίρνετε τσιμπήματα αλλάξτε χρώμα, τεχνητά, μέγεθος, κατεύθυνση, ταχύτητα αλλά όχι περιοχή.
Βρήκατε τα ψάρια, έχετε το 50% της επιτυχίας στα χέρια σας, μη πάτε αλού,
θα αρχίσετε από το μηδέν.
Χρησιμοποιείτε τεχνητά με έντονα χρώματα την αυγή και το σούρουπο και θαλασσιές αποχρώσεις (όχι έντονα χρώματα) τις λαμπρές ημέρες με πολύ ήλιο.
Τα ψάρια διακρίνουν τις διαφορές στην ποσότητα του φωτός που πέφτει
πάνω στο Τεχνητό, διακρίνουν δηλαδή έντονες και λιγότερο έντονες
φωτοσκιάσεις, ανάλογα με το πόσο λαμπρή είναι η μέρα. Πρέπει πάντα λοιπόν οι φωτοσκιάσεις αυτές να μιμούνται τη σκιά των ειδών με τα οποία τρέφονται.
.
Τα ψάρια δεν τσιμπούν σήμερα, ώρα για να επιστρέψουμε στο λιμάνι. Τις περισσότερες φορές αυτή είναι μια λάθος απόφαση, να επιμείνετε.
Μια ώρα μετά την επιστροφή σας θα έρθουν οι φίλοι και γνωστοί σας ερασιτέχνες με ένα έως δύο ψάρια ο κάθε ένας. Τότε θα είναι αργά να μετανιώσετε. αλλωστε, πότε θα ξαναπάτε για ψάρεμα, αύριο;. Μάλλον όχι, οπότε καθίστε μια ώρα παραπάνω, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012
Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
ΜΥΣΤΙΚΑ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ
Τα ψάρια προτιμούν τους τόπους όπου μπορούν να βρουν καταφύγιο και όσο το δυνατόν άφθονη τροφή. Τα συναντάμε σε ξέρες, τραγάνες, λασποτραγάνες ή τόπους με μαρουλάκι.
Ξέρες ονομάζουμε τους βυθούς που είναι γεμάτοι βράχια ακανόνιστα σε διάφορα βάθη. Κάποιες φορές βγαίνουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και ονομάζονται σκόπελοι. Οι ξέρες που μόλις αγγίζουν την επιφάνεια λέγονται χοιράδες, ενώ εκείνες που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια λέγονται ύφαλοι ή σπάθες. Τραγάνες είναι σχετικά ομαλοί βυθοί που βρίσκονται κοντά στις αποχές, άλλοτε ανάμεσα σε αμοσούρες άλλοτε ανάμεσα σε φυκιάδες. Είναι αναγνωρίσιμες από το είδος των βράχων που διαθέτουν χαρακτηριστικά καστανά και κόκκινα χρώματα. Οι τροκάδες μοιάζουν με τις τραγάνες αλλά ο βυθός τους είναι λιγότερο στρωτός και σκεπάζεται από σκληρές κοκκινόχρωμες πέτρες όπου φυτρώνουν φύκια και κορραλοειδή.
Οι ώρες που ψαρεύουμε είναι συνήθως οι πρώτες πρωινές και οι απογευματινές για τα ρηχά κομμάτια, ενώ στα βαθιά μπορούμε να αναζητήσουμε καλά ψάρια και τις υπόλοιπες ώρες με αρκετά μεγάλη επιτυχία. Προτιμούμε να τα ψαρεύουμε πάντα αρόδω χωρίς να ρίξουμε άγκυρα για να δοκιμάζουμε αλιευτικά μεγαλύτερη έκταση, φτάνει να το επιτρέπουν οι υπάρχουσες καιρικές συνθήκες.
Τα δολώματα
Το δόλωμα που θα βάλουμε στο αγκίστρι μας θα είναι ό,τι εκλεκτότερο. Ζωντανή γαριδούλα, σκαρτσίνι και ζωντανό καραβιδάκι, είναι οι πρώτες μας επιλογές. Στη συνέχεια έχουμε σκουλήκι σαμάρι και σωλήνα ή φρέσκο ψαροδόλι και καλαμαράκι. Αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε φρέσκο, δολώνουμε κάποιο από τα παραπάνω κατεψυγμένο, αφού το αποψύξουμε.
Το δόλωμα που θα βάλουμε στο αγκίστρι μας θα είναι ό,τι εκλεκτότερο. Ζωντανή γαριδούλα, σκαρτσίνι και ζωντανό καραβιδάκι, είναι οι πρώτες μας επιλογές. Στη συνέχεια έχουμε σκουλήκι σαμάρι και σωλήνα ή φρέσκο ψαροδόλι και καλαμαράκι. Αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε φρέσκο, δολώνουμε κάποιο από τα παραπάνω κατεψυγμένο, αφού το αποψύξουμε.
Τα νωπά να είναι δολωμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να δείχνει το δολωμένο αγκίστρι ως ένας θαυμάσιος μεζές
Ο τρόπος δολώματος πρέπει να είναι αρκετά προσεκτικός ώστε τα ζωντανά να παραμείνουν ζωντανά στα αγκίστρια μας, ενώ τα νωπά να είναι δολωμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να μην υπάρχουν προεξοχές και περισσεύματα. Ετσι θα δείχνει το δολωμένο αγκίστρι ως ένας θαυμάσιος μεζές.
Πώς ψαρεύουμε
Με το που θα φτάσει κάτω η καθετή, παίρνουμε πάνω τα μπόσικα και είμαστε έτοιμοι να καρφώσουμε με το παραμικρό τσίμπημα. Δεν περιμένουμε το τσίμπημα αυτό να είναι δυνατό, ένα μικρό τρέμουλο της πετονιάς είναι αρκετό. Αν περιμένουμε να έρθει η καλή τσιμπιά, μπορεί να αργήσει, ακόμη και να μην έρθει ποτέ αν τα ψάρια τρώνε μίζερα.
Με το που θα φτάσει κάτω η καθετή, παίρνουμε πάνω τα μπόσικα και είμαστε έτοιμοι να καρφώσουμε με το παραμικρό τσίμπημα. Δεν περιμένουμε το τσίμπημα αυτό να είναι δυνατό, ένα μικρό τρέμουλο της πετονιάς είναι αρκετό. Αν περιμένουμε να έρθει η καλή τσιμπιά, μπορεί να αργήσει, ακόμη και να μην έρθει ποτέ αν τα ψάρια τρώνε μίζερα.
Η πετονιά που δένουμε τα παράμαλλά μας πρέπει κι αυτή να είναι καλής ποιότητας για να μη στρίβει ή κατσαρώνει αλλά και να μην κόβεται εύκολα στον κόμπο.
Τα καλά ψάρια -όπως το λυθρίνι- βρίσκονται πολύ κοντά στον βυθό, άρα θα πρέπει το δόλωμά μας να βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτόν ή ακόμη και να ακουμπά. Αυτή η διαπίστωση είναι αρκετή για να προσέχουμε ιδιαίτερα το τελευταίο μας αγκίστρι, το οποίο πάντα το επιθεωρούμε ώστε να είναι τέλειο, το δε αγκίστρι πάντα το δένουμε σε ένα παράμαλλο αρκετά πιο μακρύ από τα άλλα. Οι λόγοι είναι δύο. Πρώτον ότι βρίσκεται μακρύτερα από το βαρίδι και την υπόλοιπη αρματωσιά για να μη φοβάται το ψάρι, ενώ το δόλωμα έχει περιθώρια να κινηθεί ελεύθερα κι έτσι να φαίνεται ως κάτι απολύτως φυσιολογικό στο ψάρι.
Επιλογή εργαλείων
Το μέγεθος του αγκιστριού είναι ανάλογο με τα ψάρια που αναζητάμε. Το σχήμα του συνήθως είναι πλακέ, αλλά και παπαγαλάκι να χρησιμοποιήσουμε ή λίγο στραβό κάνει θαυμάσια τη δουλειά του και θα πρέπει να έχει πολύ κοφτερή ακίδα, γι' αυτό προτιμούμε πάντα τα καλής ποιότητας και συνήθως ακριβότερα αγκίστρια.
Το μέγεθος του αγκιστριού είναι ανάλογο με τα ψάρια που αναζητάμε. Το σχήμα του συνήθως είναι πλακέ, αλλά και παπαγαλάκι να χρησιμοποιήσουμε ή λίγο στραβό κάνει θαυμάσια τη δουλειά του και θα πρέπει να έχει πολύ κοφτερή ακίδα, γι' αυτό προτιμούμε πάντα τα καλής ποιότητας και συνήθως ακριβότερα αγκίστρια.
Το μέγεθος του αγκιστριού είναι ανάλογο με τα ψάρια που αναζητάμε. Το σχήμα του συνήθως είναι πλακέ.
Η πετονιά που δένουμε τα παράμαλλά μας πρέπει κι αυτή να είναι καλής ποιότητας για να μη στρίβει ή κατσαρώνει αλλά και να μην κόβεται εύκολα στον κόμπο. Επειδή συνήθως χρησιμοποιούμε πολύ λεπτές πετονιές για να μη φαίνονται, αυτός είναι κι ένας επιπλέον λόγος να είναι καλής ποιότητας όπως οι πετονιές fluorocarbon. Συνήθως είναι No 25 για ρηχά και No 30 για τα βαθιά. Το ρηχά και βαθιά το αναφέρουμε γιατί όσο πιο βαθιά κατεβαίνει η καθετή μας τόσο περισσότερο στρίβουν τα παράμαλλα, άρα χρειαζόμαστε πιο χοντρή πετονιά. Η μάνα τώρα της αρματωσιάς θα είναι ανάλογη. Αν έχουμε No 25 παράμαλλο, τότε η αρματωσιά θα είναι 30 ή 35. Αν το παράμαλλο είναι 30, τότε η αρματωσιά No 35, 40 ή και χονδρότερη.
Ο αριθμός των παράμαλλων είναι ανάλογος με το αν αναζητούμε κι άλλα ψάρια εκτός από "καλά" όπως λυθρίνια ή σαργούς. Αν αναζητούμε μόνο λυθρίνια, τότε δύο παράμαλλα είναι αρκετά, ενώ αν αναζητούμε κι άλλα ψάρια προσθέτουμε τρίτο ή και τέταρτο, όπως κάναμε κι εμείς στο συγκεκριμένο ψάρεμα. Το τελευταίο παράμαλλο είναι πάντα μακρύτερο από τα υπόλοιπα, έτσι ώστε να ξεπερνάει το βαρίδι. Το μήκος του τελευταίου αυτού παράμαλλου μπορεί να ξεπερνάει και το μισό μέτρο, ενώ τα υπόλοιπα έχουν το συνηθισμένο μήκος για καθετή.
Τα καλά ψάρια -όπως το λυθρίνι- βρίσκονται πολύ κοντά στον βυθό, άρα θα πρέπει το δόλωμά μας να βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτόν ή ακόμη και να ακουμπά.
Το βαρίδι που χρησιμοποιούμε καλό είναι να έχει στριφτάρι για να μη στρίβει την πετονιά. Αν δεν έχει ρεύμα, τότε χρησιμοποιούμε ελαφρύ, αν έχει, τότε πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιήσουμε λίγο βαρύτερο και ανάλογα πάντα με το χέρι μας και το βάθος που ψαρεύουμε. Επίσης, εκεί που τελειώνει η αρματωσιά και συνδέεται με την κυρίως πετονιά, πρέπει να υπάρχει ένα ακόμα στριφτάρι.
Το πάχος που θα έχει αυτή η κυρίως πετονιά, από το στριφτάρι και πάνω, ποικίλλει από No 40 έως και 60 ή και ακόμα μεγαλύτερο.
Οταν το βάθος είναι μεγάλο και χρειαζόμαστε μεγαλύτερο βαρίδι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λεπτή πετονιά, αφ' ενός για να μην κόβει τα χέρια και αφ' ετέρου για να μην κοπεί από το βάρος του μολυβιού, του ρεύματος και του βάρους των ψαριών που θα ανεβάζουμε. Στην περίπτωση αυτή αναγκαζόμαστε να αυξήσουμε το πάχος όχι μόνο στην κύρια πετονιά, αλλά και στην αρματωσιά μας.
Σημασία τελικά έχει να γυρίσουμε με μερικές τηγανιές ψάρια που θα απολαύσουμε μαζί με τους φίλους μας. Μπορεί στη θάλασσα να έχουν μειωθεί αισθητά τα ψάρια, αν όμως τη σεβαστούμε θα μας το ανταποδώσει πλουσιοπάροχα...
Πηγη Έθνος
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011
Τρίτη 16 Αυγούστου 2011
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)