Φέτος η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών απονέμει τα βραβεία της Φυσικής σε τρεις ανθρώπους που το επάγγελμά τους απαιτεί να έχουν συνέχεια στραμμένο το βλέμμα τους στα βάθη του Σύμπαντος . Τον Αμερικανό καθηγητή της ΑστροΦυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, τον Saul Perlmutter, 52 ετών,τον Αμερικανό με αυστραλιανή υπηκοότητα καθηγητή στο Χάρβαρντ, Brian Schmidt, 44 ετών και τον Αμερικανό καθηγητή της Αστρονομίας και της Φυσικής στο Τζονς Χόπκινς, τον Adam Riess, 42 ετών.
Πριν από 75 χρόνια ο αστρονόμος Edwin Hubble αντιλήφθηκε ότι οι Γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον και οτι οι πιο απομακρυσμένοι φαινόταν να κινούνται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή των πιο κοντινών. Η γενική πεποίθηση από τον καιρό του Αινστάιν, ήταν ότι τα υλικά σώματα συμπεριφέρονται σαν να θέλουν πάντα να έλθει κοντά το ένα το άλλο. Σήμερα πιστεύεται ότι καθώς το Σύμπαν διαστέλλεται η πυκνότητα της ύλης ελαττώνεται αλλά η λεγόμενη Σκοτεινή Ενέργεια, που ακόμη δεν έχουμε καταλάβει την πηγή της, παρουσιάζει αυξομειώσεις. Σε αρχικά στάδια της εξέλιξης του Σύμπαντος η διαστολή του είχε επιβραδυνόμενο ρυθμό. Για κάποιο λόγο όμως η σκοτεινή ενέργεια αυξήθηκε οπότε είχαμε μια εναλλαγή συμπαντικών διαστάσεων και περάσαμε στη φάση όπου
έχουμε διαστολή με αυξανόμενο ρυθμό. Όλα αυτά όμως πώς τα διαπιστώνεις και κάνεις και τους άλλους να πειστούν; Δυο ομάδες επιστημόνων μεταξύ 1994 και 1998 ξεκίνησαν ένα σκληρό αγώνα για το ποιος θα αποδείξει με τη βοήθεια του φωτός από τους λαμπρούς Υπερκαινοφανείς αστέρες το πώς συμπεριφέρεται ολόκληρο το Σύμπαν.Και οι δυ
ο ομάδες είχαν σκεφθεί να εργαστούν με τον ίδιο κλασικό τρόπο και χρησιμοποιώντας το φως από Σουπερνόβα Τύπου Ια. Να βρουν κάποια πολύ λαμπρά αστέρια, να τα φωτογραφίσουν αμέσως μετά τη Νέα Σελήνη και ξανά τρεις εβδομάδες αργότερα, πριν η πανσέληνος μπει στη μέση με το φως της. Έχοντας κάνει καλή μελέτη του πώς σχετίζεται το φως με την απομάκρυνση του αστέρα αυτού σε σχέση με τη Γη και υπερνικώντας τα τρομακτικά εμπόδια που βάζει η κοσμική σκόνη, άλλες παρεμβολές, λόγω της απόστασης και η ανάγκη για την καταγραφή πολλών γεγονότων προς επιβεβαίωση, μαζί με τον αναπόφευκτο ανταγωνισμό είχαν στο τέλος την έκπληξη της ζωής τους. Αντί να αποδείξουν ότι το Σύμπαν διαστέλλεται με επιβραδυνόμενο ρυθμό διαπίστωσαν ότι πλέον διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό.
ο ομάδες είχαν σκεφθεί να εργαστούν με τον ίδιο κλασικό τρόπο και χρησιμοποιώντας το φως από Σουπερνόβα Τύπου Ια. Να βρουν κάποια πολύ λαμπρά αστέρια, να τα φωτογραφίσουν αμέσως μετά τη Νέα Σελήνη και ξανά τρεις εβδομάδες αργότερα, πριν η πανσέληνος μπει στη μέση με το φως της. Έχοντας κάνει καλή μελέτη του πώς σχετίζεται το φως με την απομάκρυνση του αστέρα αυτού σε σχέση με τη Γη και υπερνικώντας τα τρομακτικά εμπόδια που βάζει η κοσμική σκόνη, άλλες παρεμβολές, λόγω της απόστασης και η ανάγκη για την καταγραφή πολλών γεγονότων προς επιβεβαίωση, μαζί με τον αναπόφευκτο ανταγωνισμό είχαν στο τέλος την έκπληξη της ζωής τους. Αντί να αποδείξουν ότι το Σύμπαν διαστέλλεται με επιβραδυνόμενο ρυθμό διαπίστωσαν ότι πλέον διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό.Έκαναν μια τεράστια αποκάλυψη και βύθισαν τους εαυτούς τους και τους συναδέλφους τους σε μια ακόμη μεγαλύτερη απορία αφού ακόμη δεν έχει εξηγηθεί η δράση και η προέλευση της σκοτεινής ενέργειας. Κάποιοι άλλοι βέβαια αυτή τη στιγμή εργάζονται πυρετωδώς με ανταμοιβή ένα επόμενο βραβείο Νομπέλ γι αυτή τη γνώση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου