PARALIA AMMOUDIA

EIΔΗΣΗΣ-ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΓΑΜΟ ΣΑΣ-ΠΕΡΙΕΡΓΑ-ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΒΕACH-ΑΝΕΚΔΩΤΑ-LIFESTYLE

Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΙΚΑΡΙΑ




































































































Η Ικαρία από πολλές απόψεις είναι ένα νησί τελείως διαφορετικό
 από όλα τα άλλα που μέχρι σήμερα έχω επισκεφτεί

Περισσότερο μοιάζει με ένα καταπράσινο,
 στο μεγαλύτερο μέρος της, βουνό που 
ξεφύτρωσε μέσα από την θάλασσα με
κορυφές που φτάνουν τα 600 έως 1000
 μέτρα! Όπου δεν βλέπεις πράσινο με
 πεύκα, κυπαρίσσια, αριές, κουμαριές
 και πλατάνια, τα φαράγγια και οι ιδιόρρυθμοι
 πέτρινοι όγκοι, κυρίως στο νότιο μέρος της, 
επιβάλλουν την παρουσία τους και σε μερικά
 δε σημεία θυμίζουν τον Βώλακα της Τήνου.





































Όλα τα μεγαλύτερα και παλιότερα 
χωριά της, προφανώς από
 τον φόβο των πειρατών , είναι 
ορεινά και έχω την βάσιμη 
υπόνοια πως οι περισσότεροι Ικαριώτες 
παρά το ότι θεωρούνται νησιώτες πιθανόν 
ως γνήσιοι ορεσίβιοι να μην ξέρουν να
 κολυμπούν στην θάλασσα!
Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό τους 
δε είναι ότι δεν έχουν κανένα άγχος με 
τον χρόνο. 
Φαίνεται ότι σε αυτή την έλλειψη άγχους, 
τον μεσημεριανό ύπνο αλλά και την σωστή διατροφή 
οφείλεται και το ότι έχουν μαζί με τη Σαρδηνία και την Οκινάβα
 τα υψηλότερα ποσοστά υπερηλίκων παγκοσμίως, με αποτέλεσμα
 ενώ στην Ευρώπη μόνο το 0,1 % του πληθυσμού ζει μετά τα 90 
στην Ικαρία αυτό το ποσοστό είναι 10πλάσιο!
 Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό της γενικότερης
 φιλοσοφίας των κατοίκων του νησιού,είναι 
το κεφι για ζωη!
Όλο το νησί σου δίνει την εικόνα μιας Ελλάδας 
σχεδόν όπως ήταν πριν καμιά 25ρια χρόνια. 
























Από τους ξένους τουρίστες την Ικαρία την έχουν ανακαλύψει
μόνο μερικοί Ιταλοί και πολλά νέα παιδιά που προφανώς την
βρίσκουν φτηνή και με αρκετές δυνατότητες για ελεύθερο κάμπιγκ.
Στην Ικαρία υπάρχει και το πιο παραδοσιακό, αλλά και το πιο γνωστό
χωριό του νησιού σε υψόμετρο 440μ, ο Χριστός στις Ράχες που
έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να ζωντανεύει το βράδυ μετά τις
 9 οπότε και αποτελεί κατ΄ εξοχήν στέκι της νεολαίας που συρρέει
όλη την νύκτα και φτάνει να χορεύει γλεντώντας μετά το τοπικό
πανηγύρι ακόμα και στις 11 το πρωί την άλλη μέρα! 
Σε ένα κατάστημα εκεί μπορεί να δει κανείς ένα πλήθος
από παλιές φωτογραφίες εξόριστων μεταξύ των οποίων ήταν
 και o Μίκης Θεοδωράκης.

Η Ικαρία διαθέτει μερικές μεγάλες παραλίες όπως το Λιβάδι
στον Αρμενιστή και δίπλα την Μεσακτή στο Γιαλισκάρι
 και μερικές άλλες μικρότερες και όχι τόσο σπουδαίες.
Στο Γιαλισκάρι το εκκλησάκι της Ανάληψης σε μια μύτη
μέσα στην θάλασσα αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Ικαρίας.





(φωτ 7 Λιβάδι και δίπλα η Μεσακτή που καταλήγει στην μύτη με την εκκλησία της Ανάληψης, φωτ 8 το Λιβάδι, 9 η Μεσακτή με μελτέμια)
Μια άλλη ακτή στο Νας είναι σε ένα πανέμορφο τοπίο καθώς είναι συνέχεια μιας μικρής λιμνοθάλασσας στην κατάληξη ενός ρέματος. Στην ακτή κατεβαίνεις από ένα κατηφορικό μονοπάτι και αφού βγάλεις επιτυχώς το ανεβοκατάβασμα δεν χρειάζεσαι πλέον να κάνεις τεστ κοπώσεως!. Στην περιοχή υπάρχουν και τα ερείπια του ναού της Ταυροπόλου Αρτέμιδος του 5ου αιώνα πΧ.



Το πρόβλημα με τις ακτές του νησιού είναι ότι όταν πιάνουν τα μελτέμια, έτσι
όπως είναι η θέση του νησιού στο Αιγαίο, τα κύματα που δημιουργούνται είναι
 μεγάλα και επικίνδυνα.





Το νησί έχει δύο λιμάνια, τον Άγιο Κήρυκο που είναι και η πρωτεύουσα
και τον αμφιθεατρικό Εύδηλο, που είναι  γραφικός.
Εμείς μείναμε στο πιο ανεπτυγμένο τουριστικά μέρος που είναι ο
Αρμενιστής  με το γραφικό του κολπίσκο όπου και υπάρχουν
αρκετές ταβέρνες με καλό αλλά όχι εξαιρετικό φαγητό που να το θυμάσαι.

Ο Πράμνειος οίνος, το κόκκινο κρασί της Ικαρίας είναι γνωστό από
 την αρχαιότητα και έχει ξεχωριστή γεύση. Ωραίο είναι το τοπικό τυρί
καθούρι και σε όσους αρέσει το τουρλού θα τους αρέσει το σουφικό.
 Αυτό που όλοι θα απολαύσουν είναι οι ντομάτες στην σαλάτα, με γνήσια γεύση
 και άρωμα ντομάτας, από τα μποστάνια του νησιού.

Το νησίείναι καταπράσινο με δάση και οι
ορεινές διαδρομές σε αυτά περνούν από περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό
κάλος και γραφικά χωριά.



Από την Ακαμάτρα στο κέντρο περίπου του νησιού εκεί κοντά είναι επάνω σε μια κορυφή το μεσοβυζαντινής περιόδου, κάστρο του Κοσκινά ,που εποπτεύει όλες τις γύρω περιοχές μέχρι την θάλασσα.
υπέροχα είναι και τα μοναστ΄ρια  του νησιού δύο απο τα οποία ειναι η μονή Μουντέ (Ευαγγελίστριας) του 1460 ( 23) και η μονή της Οσίας Θεοκτίστης
που έφτιαξε το ησυχαστήριο της κάτω από ένα βράχο.( 24)




Και τα δύο είναι σε περιοχές, όπως άλλωστε και όλα συνήθως τα μοναστήρια με ιδιαίτερη ομορφιά, αλλά η μονή της Οσίας Θεοκτίστηςμάλλον του 1300 με τα κτίσματα κάτω από τους τεράστιους πέτρινους όγκους είναι από τις πιο ιδιόρρυθμες το δε παρεκκλήσι τηςΘεοσκέπαστης είναι όμορφα αγιογραφημένο με φρέσκο από τα τέλη του 17ου αιώνα.(25,26)
Τα Θερμά όπου υπάρχουν και τα ιαματικά λουτρά δεν θα έλεγα πως έχουν κάποια ιδιαίτερη γραφικότητα και είναι κρίμα που το παλιό ξενοδοχείο στην ακτή είναι πλέον ετοιμόρροπο.(27)



ΠΗΓΗ http://atheofobos2.blogspot.com/2011/08/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: